ม้าออกลูกและดนตรีฝึก

      ลูกๆ  นักเรียน นักศึกษา คงได้เรียนตำราพงศาวดารจีนเรื่องสามก๊กมาบ้างแล้ว  ซึ่งมีอยู่หลายตอนที่น่าศึกษาทั้งนั้น แต่ละตอนมีข้อคิดแง่คิดทางการทหาร การบริหารและการปกครอง  สามก๊กเต็มไปด้วยกลยุทธเล่ห์เหลี่ยม ความดีและความชั่ว แล้วแต่ผุ้ศึกษาจะจับข้อคิดแง่คิดส่วนไหน

      คุณพ่ออยากจะเล่าถึงสามก๊ก ตอนโจโฉแตกทัพเรือในส่วนย่อย แสดงให้เห็นถึงการผูกมิตรของผู้มีอำนาจและฝีมือการรบด้วยความสามารถทางปัญญา
 

      จูกัดเหลียง (ขงเบ้ง) ที่ปรึกษามองท่านเล่าปี่เชื้อสายกษัตริย์ 1 ใน 3 ก๊ก เดินทางไปเชิญชวนจิวยี่ ทหารเอกของท่านซุนกวน (1 ใน 3 ก๊ก) เพื่อร่วมมือกันรบต่อต้านโจโฉ สมุหนายก

สิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อจูกัดเหลียงในการเชิญชวนจิวยี่

         1. ม้าของจิวยี่คลอดลูก แต่ลูกม้าคลอดโดยเอาขาหน้าออกมาข้างหนึ่ง เป็นเชนนี้อยู่ 2 วัน ทั้งจิวยี่และทางเสียวเกี้ยว (ภรรยา) จูกัดเหลียง และก่าเหล็ง อยู่ในคอกม้า ทั้งนี้จูกัดเหลียงได้อาสาทำคลอดลูกม้า โดยใช้มือจับขาลูกม้าดันเข้าทางช่องคลอดเข้าไปจัดขาม้าให้อยู่ในตำแหน่งที่เป็นธรรมชาติ แล้วจับขาหน้าลูกม้าดึงออกมาจากท้องแม่ม้า และแม่ม้าก็คลอดได้ตามปกติ จิวยี่ก็ดูชื่นชมจูกัดเหลียงอยู่ในที

         2. คืนนั้นทั้งจิวยี่ก็บรรเลงเพลงด้วยขิมให้จูกัดเหลียงฟัง และจูกัดเหลียงก็บรรเลงเพลงให้จิวยี่ฟัง

      ท้ายทั้ง 2 คน ก็บรรเลงเพลงขับเคี่ยวกัน ดั่งประสานความในใจของความรักชาติรักแผ่นดิน และจะร่วมกันกำจัดคนชั่ว (โจโฉ) ของแผ่นดิน โดยท่าทีโจโฉจะเป็นกบฏชิงราชบัลลังก์จากฮ่องเต้

      ผลจูกัดเหลียงก็ได้จิวยี่และทีมนักรบรองลงไปมาร่วมกันรบ ทำให้ทั้งก๊กเล่าปี่และก๊กซุนกวนมีความเข้มแข็งขึ้น แต่เมื่อเทียบจำนวนทหาร 3 หมื่น สู้กับทหารโจโฉ 8 แสน ภายใต้เสนาธิการ (ที่ปรึกษา) จูกัดเหลียง (ขงเบ้ง) เปรียบคำสั่งรบ แล้วงงครับ แต่ก็เชื่อมือจูกัดเหลียง

      สรุปสุดท้ายของการรบทางเรือโจโฉต้องแพ้และแตกพ่าย กองทัพเรือถูกไฟไหม้ ทหารแตกทัพ (ยุติสงครามในตอนนั้น) แต่สงครามก็ยังต่อเนื่อง

      คุณพ่ออยากจะชี้ให้ลูกๆ  เห็นจุดที่สร้างความสัมพันธ์ที่ดีสู่การร่วมมือกันสู้รบ (ตายเป็นตาย เพราะการรบไม่ใช่การเดิน  shopping แน่นอน) นั่นคือ ความจริงใจและความต้องการร่วมกัน ใช้ได้กับทุกยุคทุกสมัย

      ข้อคิด ความรักชาติบ้านเมือง ควรยืนอยู่ในอุดมการณ์ของชาติและประชาชน ซึ่งลูกหลานต่อไปจะเป็นผู้รับผิดชอบบ้านเมือง

รักลูกๆ ทุกคน

พ่อ
27 ส.ค. 2552